Sklejka drewniana – do czego może służyć?

Czym jest sklejka, zwana również z niemiecka dyktą (niem. dickte)? Otóż sklejka to materiał kompozytowy, czyli niejednorodny, składający się z więcej niż jednego tworzywa, wytwarzany za pomocą cienkich warstw drewna, które są przeważnie w liczbie nieparzystej. Sklejki mają różną grubość (na przykład sklejka 15 mm) I wytwarza się je z różnych gatunków drzewa. Najczęściej wykorzystywanymi są drewno sosnowe, drewno brzozowe, drewno z olchy czy z buku albo innych, zależnych od regionu wykonania sklejki drewien dostępnych na rynku. Zazwyczaj warstwy wewnętrzne wykonane są z gorszej jakości drewna niż te warstwy, które znajdują się na zewnętrznej powierzchni sklejki. Czyni się to w celu podniesienia jakości głównie estetycznej materiału budowlanego i meblarskiego, jakim jest sklejka. Sklejki można kategoryzować dwojako, a to, do jakiej kategorii przynależą, zależy od rodzaju kleju, którego użyto w procesie produkowania sklejki. Są to więc sklejki suchotrwałe lub wodoodporne, ale owa nazwa nie odnosi się do samego materiału, który, jako materiał drewniany, nigdy nie może być zupełnie odporny na wodę. Nazwa odnosi się jedynie do wykorzystanego do sklejania kleju.

Jeśli chodzi o plastyczności sklejki, to trzeba przyznać, że jest bardzo wysoka, szczególnie formowana w wysokiej temperaturze bardzo łatwo poddaje się obróbce i nabiera pożądanego przez modelującego kształtu. Z tego też między innymi względu jest niesamowicie popularna w meblarstwie. Tworzy się z niej meble do domów i biur. Sklejka znajduje również zastosowanie w produkcji opakowań ze względu na swoją większą od przykład tektury wytrzymałość.

Jak powstaje sklejka?

Najpierw materiał drzewny, z którego tworzyć się będzie sklejka, musi zostać poddany obróbce hydrotermicznej, czyli moczyć się kilka godzin w wodzie przekraczającej pięćdziesiąt stopni Celsjusza. Następnie materiał drewniany korkuje się i zdejmuje zeń łyko, by oczyścić drewno z niepotrzebnych elementów. Później drewno przycinać się tak, by kłoda drewniana, która trafi do łuszczarki, mogła się do niej dostosować wielkością. Następnie łuszczarka wykraja cienkie płaty forniru (czyli cieniutkich płatów drewna), z którego później tworzy się warstwami materiał na sklejkę odpowiedniej wielkości. Następnie trzeba wysuszyć płaty sklejki, dokonać oceny jakości i ewentualnie naprawić niedoskonałości powstałe w produkcji, czyli wymienić uszkodzone fragmenty forniru na fornir nieuszkodzony. Kolejne etapy to klimatyzacja, klejenie, formowanie sklejki, prasowanie, obrzynanie i szlifowanie. I koniec. Oto sklejka drewniana.